Tsomidis
Home Nieuws Agenda MaandOverzicht Praktisch Achtergrond
Links Biografie Geschiedenis Instrumenten

Biografieën van de website over Griekse Muziek

Iordanis Tsomidis

De bohemien met de bouzouki

Foto van Iordanis Tsomidis
© Luc Pardon 2004
Iordanis Tsomidis

Wie hem voor het eerst meemaakt, schrikt wel even - zijn stem is al eens vergeleken met een roestige vlakschuurmachine. Zijn bouzouki -spel daarentegen is helder en zuiver. Hij speelt dan ook van toen hij twaalf was.

Hij werd in 1933 geboren in Piraeus, als zoon van een schoenmaker. Zijn ouders waren vluchtelingen uit Klein-Aziƫ. Toen hij klein was wilde hij piloot worden. In plaats daarvan werd hij bouzouki -virtuoos.

In de jaren vijftig beproefde hij zijn geluk in Amerika. Hij speelde onder meer in New York en Chicago. Daar kwam hij in contact met alle grote namen uit de rembetika. Hij trok een tijdje op met Prodromos Tsaousakis. Hij speelde ook met Bob Dylan en in 1966 bracht hij een plaat uit met de bekende saxofonist Phil Woods. De plaat, "Greek Cooking", werd een succes.

Velen dromen ervan maar Tsomidis deed het: hij maakte fortuin in Amerika. In 1974 keerde hij terug naar Griekenland, het was zijn manier van protesteren tegen de Amerikaanse regering wegens haar houding ten tijde van de Turkse inval op Cyprus . En daar draaide hij dat fortuin er in de kortste keren weer door. Dat was helemaal geen probleem, hij ging gewoon terug naar het buitenland, weer wat verdienen.

Dat typeert hem wel. Hij is inderdaad het hedendaagse prototype van de "mangas", die rare vogels uit de jaren dertig waar de tegenslagen geen vat op hadden en waar de miserie van afliep als water van een eend.

Zijn optredens stellen nogal wat eisen aan zijn begeleiders. Af blad spelen is er bij hem niet bij, hij is immers een meester van de improvisatie. Nooit speelt hij een liedje twee keer op dezelfde manier, laat staan dat hij zich een programma laat opleggen. Dat laatste tot wanhoop van de organisatoren. "Hij speelt al naargelang de stemming van het ogenblik", schrijven ze dan maar in het programmaboekje. Dat is ook precies wat hij doet - als hij al komt opdagen, want in Athene schijnt dat niet altijd even vanzelfsprekend te zijn. Voor zijn publiek is het telkens weer een belevenis. Het is meer een gezellig onderonsje met vrienden dan een formeel concert. Tussen de liedjes door slaat hij een praatje met de zaal, vraagt wat ze willen horen, maakt grapjes, rolt een sigaretje. In overleg met het publiek beslist hij ter plekke om de pauze gewoon over te slaan, tot ongenoegen van het zaalpersoneel dat opgetrommeld was om de drankvoorziening te verzekeren. Hij heeft wel een paar biertjes laten aanrukken voor zichzelf en voor het orkest. Als iemand vanuit de coulissen probeert zijn aandacht te trekken, reageert hij ietwat verbouwereerd "Wat is 't? .... Is het al gedaan ? .... Nog eventjes, ik moet hier toch nog afronden zeker?".

De definitieve afronding kwam voor hem op 1 maart 2006. Hij werd begraven op het kerkhof van Kalithea. De kranten schreven: "een van de laatste bouzouki -virtuozen is heengegaan" en "hij leefde zijn leven precies zoals hij het zich wenste".

 

Laatst bijgewerkt op : 2006-06-18

Inhoudsopgave

Vorige pagina
Babis Tsertos

Volgende pagina
Michalis Tzouganakis

Valid XHTML 1.0 Strict!

[Home]  [Nieuws]  [Agenda]  [Overzicht]  [Praktisch]  [Achtergrond]

Please contact our Webmaster with questions or comments.