In 2008 komen Savina Yannatou en haar vaste begeleidingsgroep Primavera en Salonico nog maar eens naar ons toe. Zij zijn ondertussen vaste waarden geworden op tal van internationale podia en ook in België en Nederland staan zij vaak op de affiche. Zo waren ze onlangs nog in Flagey in Brussel en een maand eerder stond Savina Yannatou , toen zonder Primavera en Salonico , op het Brugges Festival .

In Gent zou Yannatou optreden met haar Sefardische liederen uit Thessaloniki. Het is immers een optreden dat kadert in een reeks met overwegend Zuidoost-Europese muziek.

Tijdens de andere concerten zal ze voor een deel haar Middellandse-Zee repertoire brengen, waarschijnlijk aangevuld met enkele nummers uit haar recente cd's Tutti Baci en Musique des chambres (meer hierover in haar biografie ). Maar ze zal zeker ook haar allernieuwste cd aan het publiek voorstellen. Op die cd, die begin 2008 zou uitkomen, gaat ze verder op zoek naar pareltjes uit de traditionele muziek, maar het middelpunt ligt niet meer aan de Middellandse Zee. Op de nieuwe cd zullen liedjes staan uit de omringende Balkan-landen, uit Bulgarije, Servië, Albanië, ... maar ze trekt deze keer nog verder oostwaarts: Armenië, Georgië, Kazachstan. De cd is opnieuw een ECM-productie, en daarmee bevestigen Yannatou en haar ensemble hun plaats als raspaarden in de muzikale stal van dit prestigieuze label. Het klinkt een beetje bombastisch maar het is dan ook een hele eer: een ECM-productie is nu eenmaal niet voor iedereen weggelegd. De opnamen vonden plaats in oktober 2007 maar in december, op het moment van ons gesprek met Savina Yannatou , had de cd nog steeds geen naam.

De bezetting is als volgt:

• Savina Yannatou , zang
• Kostas Vomvolos, kanonaki , accordeon
• Yannis Alexandris, outi , gitaar
• Michalis Siganidis, contrabas
• Kyriakos Gouventas, viool
• Kostas Theodorou , percussie
• Charis Lambrakis, ney

Een biografie en discografie van Savina Yannatou , aangevuld met haar recentste werk, kunt u nalezen in onze achtergrond-rubriek .

We kregen intussen bevestiging van alle onderstaande optredens in Nederland en België.

De andere tourdata zien er voorlopig als volgt uit: Op 6 februari treden Savina Yannatou & Primavera en Salonico op in Hannover (DE). Begin maart staan Spanje en Portugal op het programma en later in maart treden zij ook op in Zwitserland en Frankrijk. In juni is Duitsland opnieuw aan de beurt.

Kleintje Swing Méditerranée staat in het teken van de mediterrane muziek en plaatst voor die gelegenheid Spaanse flamenco samen met Griekse muziek op de affiche:

• Alma Flamenca : Spaanse flamenco met dansers, gitaristen en zangers. Er vindt in dit verband ook een workshop " palma " (ritmisch handgeklap) plaats.
• Ano Kato : Griekse muziek met de Nederlandse groep Ano Kato in volle bezetting.

Photis Ionatos voorstellen hoeft waarschijnlijk niet meer. Hij voert in België reeds ettelijke jaren op talrijke podia een eigen interpretatie op van Griekse muziek. Voor dit programma koos hij voor rembetika liederen in de Piraeus-stijl, een genre waarmee hij reeds lang met succes optreedt.

De bezetting is als volgt:

• Photis Ionatos, gitaar en zang
• Stelios Manoussakis, bouzouki en zang
• Sakis Kyrkos, baglamas en zang

Zijn begeleiders zijn ook alweer vele jaren zijn kompanen. Het trio trad bijvoorbeeld al een aantal keren op in 2004, in het Brusselse was dat in september in Flagey en in oktober in Vilvoorde. Ook in de Agora in Luik zijn Photis Ionatos en Stelios Manoussakis kinderen aan huis. Vanaf dit seizoen geeft Stelios Manoussakis er trouwens les in bouzouki .

Voor de rembetika -fanaten: volgende maand, in maart 2008 , is er in de Agora in Luik nog een concert met Nikos Syros. Nikolas Syros is eveneens componist en vertolker van rembetika-muziek.

Wie zich in het Griekse nachtleven wil storten moet niet helemaal naar Athene. Ook in Genk, in Belgisch Limburg, wordt een en ander georganiseerd. Deze party heeft alle ingrediënten voor een geslaagd avondje uit: muziek, dans, optredens, eten en drinken. De organisatoren beloven dan ook ambiance. Er is zelfs een buikdans-optreden van Oriental Evita.

Wat niet echt typisch is is dat de party ongewoon vroeg begint, maar het gaat dan wel door tot 's ochtends. En ook de inkomprijs is democratisch laag gehouden, in Athene is dat wel even anders.

Er is Griekse live muziek en een dj. De muziek wordt verzorgd door Aris, Jani, Laki en Yani.

Het verhaal van Penelope is bekend: haar man, Odysseus, is na zijn werk (Troje veroveren) op weg naar huis maar blijft onderweg overal hangen. Dat overkomt mannen wel vaker, en ook Odysseus kan er helemaal niets aan doen. Hij wordt opgehouden door éénogige reuzen, wulpse heksen en lieftallige koningsdochters. Tegenwoordig kom je daar als man niet meer mee weg, met zo'n uitleg, maar het verhaal is bijna drieduizend jaar geleden geschreven en toen kon het blijkbaar nog wel. Penelope blijft in elk geval geduldig wachten, jarenlang. Allerlei huwelijkskandidaten hangen als hongerige honden om haar heen maar ze wijst ze allemaal af. Pas als het gezaag niet meer uit te houden is stemt ze toe in een tweede huwelijk, maar alvorens te kiezen wil ze nog eerst een kleed afwerken dat ze aan het weven is. Ze zit de hele dag aan het weefgetouw - en 's nachts haalt ze alles weer uit elkaar. Drie jaren houdt ze haar belagers zo aan het lijntje maar dan wordt ze verraden door haar personeel en er lijkt geen ontkomen meer aan. Op het laatste nippertje verschijnt Odysseus ten tonele en maakt gehakt van de belagers zijner gemalin. Daarna leefden ze nog lang en gelukkig - al mocht Odysseus nooit meer buitenshuis gaan werken.

Voor dát verhaal moet u niet naar deze muziektheatervoorstelling. Het uitgangspunt is hier immers geen tekst, geen concept, geen dans, maar wel ongearticuleerde klank. Daar waar in de "Odyssee" van Homeros de hoofdrol gespeeld wordt door Odysseus (wie anders?), is in deze "Penelope" logischerwijze Penelope de protagoniste, die zich echter niet toont in een lineaire verhaalstructuur maar wel "in de wrijving van klanken, vormen en media", zoals het persbericht het zegt.

Op het podium staan drie klassiek geschoolde zingende zussen uit Vlaanderen en een danseres uit Argentinië. De namen:

• Eurudike De Beul (mezzosopraan)
• Katelijne De Beul (sopraan)
• Helena De Beul (alt)
• Valeria Garré

Het stemwerk van de gezusters De Beul wordt enkel sporadisch ondersteund door orgel en door minimale elektronische bewerkingen. Videoprojecties zorgen voor de visuele invulling.

De muziek is geïnspireerd op een vijftiental bekende traditionele liederen uit Smyrna, op eigenzinnige wijze gezongen en vermengd met flarden van aria's uit "Il Ritorno di Ulisse in Patria", de opera die Claudio Monteverdi, een van de grondleggers van het genre, in 1641 schreef.

Deze "Penelope's Odyssee" is de eerste creatie van het nieuwe Sint-Niklase professioneel gezelschap Koudvuur. De première was dan ook voor hun thuisbasis Sint-Niklaas op 18 januari jl.

Selim Sesler is één van de Turkse namen die in een aantal zalen aangekondigd wordt in een reeks met muziek uit Turkije. Hij is een Turkse klarinettist die in 1957 geboren werd in Keşan, in Turks Thracië nabij Edirne. Zijn familie was afkomstig van de Griekse stad Drama in Noord-Griekenland, maar verhuisde in 1923 ten gevolge van de gedwongen bevolkingsuitwisseling naar Turkije.

Hij leerde aanvankelijk zurna ( zournas in het Grieks) spelen, net als de meeste andere leden van zijn familie, maar schakelde later over op de klarinet . Hij speelt voornamelijk zigeunermuziek, bruiloftsliederen en dansmuziek. Selim Sesler verenigt namelijk drie culturen: de Griekse, de Turkse en die van de Roma-zigeuners. Opmerkelijk zijn de gelijkenissen van deze muziek over de grenzen van Bulgarije, Griekenland en Turkije heen. Geen wonder, want ook in dat deel van Europa werden de grenzen pas na de Eerste Wereldoorlog op de kaart getekend. Voordien hadden de mensen eeuwenlang naast en met elkaar gewoond.

Selim Sesler was te zien in de docu-film "Crossing the Bridge: The sound of Istanbul", een documentaire van Fatih Akin uit 2005 over de muzikale rijkdom van Istanbul. Daarin was tevens Brenna MacCrimmon te horen, een Canadese die zich in Turkije verdiept in (vooral) Thracische volksmuziek. Samen met Brenna en andere muzikanten nam Selim Sesler een album op en toerde in 1998 rond in Canada.

Op deze concerten wordt Sesler vergezeld van een vijfkoppige Roma-band. Hun programma draagt de toepasselijk titel: Roads to Keshan .