Al de informatie op deze site is beschermd door het auteursrecht.
Overname of verspreiding zonder voorafgaandelijke schriftelijke toestemming is NIET toegestaan.
Zie onze copyright pagina voor meer informatie.
Praktisch
Informatie over concertzalen, festivals, prijzen, reserveren, ..
Achtergrond
Bijkomende informatie over Griekse muziek
Geschiedenis van Griekenland
De Tweede Wereldoorlog en de Burgeroorlog
De Duitse inval
Wat Metaxas gevreesd had, gebeurde nu ook. Hitler had allicht niet wakker gelegen van de beschadiging van het ego van Mussolini, maar een Britse aanwezigheid op zijn zuidelijke flank kon hij moeilijk dulden. Het vormde een te ernstige bedreiging voor zijn plannen om Rusland aan te vallen. Met name de Roemeense olievelden had hij daarbij hard nodig, en die lagen binnen het bereik van Engelse vliegtuigen in Griekenland. De plannen voor een invasie lagen trouwens al lang klaar.
Op zondag 6 april 1941, om 5u30 's ochtends, overhandigde de Duitse ambassadeur in Athene de oorlogsverklaring van het Reich. De Duitse troepen waren al onderweg. Om 5u45, nauwelijks een kwartier na de oorlogsverklaring, staken ze de Griekse grens over.
Ondanks wanhopige tegenstand van de Grieken, bijgestaan door de Engelsen, was de zaak gauw beklonken. In de avond van 8 april rolden de eerste Duitse tanks de buitenwijken van Thessaloniki binnen. Op 27 april verschijnt de hakenkruisvlag op de Akropolis, boven een Athene dat wel uitgestorven lijkt: de anders zo drukke straten zijn leeg, de luiken zijn dicht.
Tegen het eind van de maand waren de Nazi's heer en meester op het Griekse vasteland. De Engelse troepen waren hals over kop geëvacueerd naar Kreta. Op 20 mei zetten de Duitsers een grootscheepse aanval in op het eiland, waar de verdediging slecht voorbereid was. Naast hun duikbommenwerpers gebruikten de Duitsers op grote schaal parachutisten. Honderden van hen werden door de Kretenzische boeren doodgeschoten terwijl ze nog aan hun parachutes bungelden, of in mootjes gehakt zodra ze de grond raakten. Maar ondanks deze heroïsche gevechten werd ook Kreta al gauw onder de voet gelopen. De meeste Engelse soldaten konden nog net op tijd ontsnappen naar Egypte. Samen met hen vertrok ook de Griekse koning Georgios en een paar ministers, om een regering in ballingschap te vormen.
Engelse militaire geschiedschrijvers wijzen er op dat het Engelse commando al meteen had beseft dat ze veel te zwak waren en het front veel te lang om de Duitsers tegen te kunnen houden. Ze zeggen dat ze voorgesteld hadden om sowieso Thracië en Albanië prijs te geven en meer zuidelijk een korter front te vormen, maar dat de Grieken daar niet van wilden horen. Vandaar dat de Duitsers zo snel doorbraken, en dan was het zaak zo veel mogelijk Engelse soldaten uit krijgsgevangenschap te houden om de oorlog te kunnen voortzetten. Hoe dan ook, de Griekse bevolking zag alleen maar hoe de Engelsen zich zo snel mogelijk uit de voeten maakten en ze voelde zich alweer in de steek gelaten.
